فصل درو که تمام می شود
تمام محصولشان را به باد می دهند
دروگران
تا باد خاک و خس از آن بروبد ....
خدایا !
روزهاست فصل درو تمام شده
و بادهای سرد می وزند
خدایا !
من دروگر نیستم
اما راه و رسم کاشت و داشت و برداشت را می دانم
در زمین دلم می کارم
با آب محبت تو آبیاری می کنم
و چشمم هنگام درو به فضل و رحمت توست .
من از دلم نور درو می کنم ....
اینک
من تمام داشتنی هایم را به باد محبتت دادم تا خودم را بروبی....
مهربانم ........
خار و خسم را بروب !
*****
پینوشت :
گفت شراب اگر خوری
از کف هر خسی مخور
باده بیا منت دهم
پاک شده ز خار و خس
یا علی (ع)
به تعداد نام های اعظمش
